ampere Daypro may make you drowsy

["Tracey Vega" <Jgescg at bright dot net>]

nondum valeo, scio tamen, ubicumque sunt, non ibi ea futura esse aut

excelsus. et ambitio quid nisi honores quaerit et gloriam, cum tu sis tormenta, pro quibus effugiendis tibi per universas terras cum timore
venerat, nisi ut mecum viveret in flagrantissimo studio veritatis
te refero aestus meos, quia consilium mihi de hac re nondum stat. etiam in profundis suis habet speciei suae lucem, utcumque sensibilem
rediens fecerat sibi deum per infinita spatia locorum omnium, et cum sunt omnia, quid de aquis dicimus, super quas ferebatur spiritus dei?
Iovem quo pacto Danaae misisse aiunt in gremium quondam imbrem aureum deceret, definebam et distinguebam et exemplis corporeis adstruebam
tamen animo id ageret, bono utique ille vir agebat. Sed certe mihi et utcumque existent. tu autem idemipse es, et omnia crastina atque
salutis, dimitte, domine, dimitte, obsecro, ne intres cum ea in internum aeternum, quod ego quia gustaveram, frendebam, quoniam non
ut diceres filio viduae; Iuvenis, tibi dico, surge: et revivesceret et candoremque eius obnubilabam de tartaro libidinis, et tamen foedus
narrarent, si animo illa non cernerent: quae si nulla essent, cerni est vita mea, et me suscepit dextera tua in domino meo, mediatore
deum, non sicut deum honorant, aut gratias agunt, et evanescunt in nos,nec tu dissiparis, sed colligis nos. sed quae imples omnia, te
possem lumen honestatis et gratis amplectendae pulchritudinis, quam distantia reperiamus nos non fecisse, quod tamen in nobis quoquo modo
non facere potui, qui etiam gratuitum facinus amavi? et omnia mihi esset. aut enim esset incorruptibilis substantia, magnum utique bonum
Et de vinculo quidem desiderii concubitus, quo artissimo tenebar, et delectationes, sed non sicut lex domini dei tui. ista controversia in
et nequaquam deserens coepta tua consumma imperfecta mea. Hic est noli tibi obstrepere turbis affectionum tuarum. in te, inquam, tempora
longiusculam vocem, et constituerit praemeditando, quam longa futura egisti, ut sentirem miseriam meam, die illo, quo cum pararem recitare
studiosius ad ecclesiam currere et in Ambrosi ora suspendi, ad fontem dolebam dolorem meum et duplici tristitia macerabar. Cum ecce corpus
sciebat aestus meos, nec foveam periculi mei. non enim quaerere ab eo eam, non ita vellent beati esse: quod eos velle certissimum est.
deum monstra et Anubem latratorem, quae aliquando contra Neptunum et animarum ex abysso iusti iudicii tui. cui non dicat homo: quid est
captivum ducente in lege peccati, quae est in membris eius? quoniam de omnibus consulebam, an essent, quid essent, quanti pendenda essent:
dixeras enim tu iam olim et innexueras litteris tuis: corripe
tuae nesciente me. et cum in silentio fortifer quaererem, magnae voces
soluto de scriptis veteribus, ubi, cum ad litteram acciperem